My blog

Als je door de stad Amsterdam loopt, vraag je je wel af waar al die mensen hun geld vandaan halen. Alle winkels zijn vol en er wordt stevig gekocht door iedereen. Uiteraard veel buitenlanders, die rondlopen en in de rij staan voor o.a. het Anne Frank huis. De terrassen zitten ondanks de novembermaand allemaal stampend vol en binnen in de café’s is geen plekje te krijgen. Op de Noordermarkt zijn de prijzen van een hoog niveau, maar ook dat weerhoudt niemand van ruim inkopen van allerlei lekkere en ecologische producten.
Meten het Centraal Bureau voor Statistiek, het CPB en EUROSTAT nog wel alles wat er rond gaat in onze economie? Een groot deel van de contante handel, internetaankopen in het buitenland etc. hebben ze daar nog wel zicht op? Zo ook de andere kant: de inkomsten. Hobbelt ook daar de belastingdienst niet achter de feiten aan? Ik kan al die koopwoede van de mensen niet anders verklaren, dan dat ik denk dat de statistieken geen goed zicht meer hebben op alles wat er rond gaat in de economie.

De Tweede Kamer wil in meerderheid de waterschappen in Nederland opheffen. Bestuurslagen verminderen en het werk overlaten aan de provincie lijkt een logische stap. Maar het is wel de oudste bestuurslaag, die Nederland kent en waar we onze droge voeten aan te danken hebben. Ze functioneren zeker niet slecht, maar vaak ook niet op de goedkoopste wijze. Dat is het gevaar van functionele organisaties, die zullen altijd streven naar de beste oplossing en dat deze wat duurder is, tja dat is dan maar zo.
Nu de andere kant van het opheffen van de waterschappen. Als de taken bij de provincies worden ingedeeld, zullen de provincies op het gebied van o.a. waterveiligheid de afweging moeten maken met de andere taken van de provincie. Even een uitstapje naar wat er met de regionale omroepen is gebeurd. Eerst kregen de provincies een doeluitkering voor de regionale omroepen en moest dit geld worden doorgesluisd naar de omroepen. Nu is de doeluitkering in het provinciefonds opgegaan en het gevolg is dat veel provincies direct de uitkering/subsidie aan de regionale omroep verminderen. Nu terug naar de waterschappen. Als dat ook gebeurt bij de taken van de waterschappen, dan zal het met de veiligheid van onze dijken en andere waterkeringen wel eens snel kunnen zijn gedaan. Natte voeten dus en Amerikaanse toestanden. Een ander argument tegen uitvoering door de provincies is dat de stroomgebieden en dus de logica van de indeling van de waterschappen dwars over de provinciegrenzen heen lopen.
Ik wil niet zeggen dat ik direct tegen het voorstel ben, `maar bezint eer ge begint`.
Mijn raad aan de politiek is dan ook bedenk in ieder geval een oplossing dat Nederland haar eeuwenlange reputatie als hoeder en leermeester op het gebied van waterveiligheid blijft waarmaken.

Op bovenstaande website kunt u stemmen wie de bekendste Flevolander was in de afgelopen 25 jaar. Ali B staat bovenaan. U mag appels en peren vergelijken. Van de heer Otto, de eerste Landdrost van Flevoland tot Sharon Kips, winnares van de X-factor. Van Hedwiges Maduro tot Cornelis Lely en ga zo maar door. Ook een aantal gedeputeerden staan er vermeld, waaronder mijn naam ook prijkt. Dus laat uw stem horen.

Dat is een stevig bedrag. Daar mag wel enige verantwoording voor worden afgelegd. De Algemene Rekenkamer merkt op dat er nauwelijks verantwoording wordt afgelegd voor deze subsidies en dat meting van de effectiviteit ook nauwelijks plaatsvindt. Naar mijn idee gewoon alle zes miljard (negen nullen!!) komend jaar niet meer uitkeren en kijken wie er echt gaat piepen. Dan zal men met de billen bloot moeten. Het is al vele jaren gewoonte dat deze subsidies uitgekeerd worden en tot een bedrag van 125.000,- hoeft er helemaal geen verantwoording afgelegd te worden. Je vraagt je bijna af waar je die subsidie kunt aanvragen.

Misschien een onderwerp voor de Occupy beweging, die ineens twee bijeenkomsten in Nederland had vandaag. Er waren maar een paar honderd mensen aanwezig. Misschien komt het nog of misschien zijn de Nederlanders al een beetje murw van al het inhalige gedrag van de bankiers en de top in het bedrijfsleven. Misschien net zo murw als je wordt van al die 0900 nummers, waar je naar moet bellen en niet echt antwoord krijgt na lang wachten. Joep van ‘t Hek schreef daar een jaar geleden een boekje over, maar van hem hebben we ook niets meer gehoord sindsdien. Kennelijk was ook dat boekje weer een goede inkomensbron en interesseert het echte probleem hem ook niet, nu zijn zoon “gehoord en afgehandeld” is.

In Nederland gebeurt er nog niets in New York is de herfst al ingetreden. In navolging van de Arabische lente, kent de VS een herfst. De Occupy Wall Street-beweging is op vreedzame wijze aan het demonstreren tegen het – volgens hen – parasitisme van een kleine groep veelverdieners. Een groot deel van deze groep heeft nog steeds niet door dat de wereld veranderd is, vooral ook door hun eigen gulzigheid. Nog steeds worden er door banken producten verkocht, waar niemand echt behoefte aan heeft, maar waar veel geld aan verdiend wordt door met name de handelaars. Of de Occupy beweging echt resultaten zal bereiken is natuurlijk de vraag. Zoals de vraag ook gerechtvaardigd is of de Arabische Lente vooruitgang heeft bevorderd. Er is een hoop onrust voor in de plaats gekomen en andere machthebbers nemen naadloos de draad weer over van de oude machthebbers.

Dit is de samenlevingsvorm, waarbij beide organismen beter worden van elkaars aanwezigheid.

Houdt u deze zin even vast. Op Wall Street zijn betogers, die zich afzetten tegen de bankiers en beleggers, die alleen maar voor zichzelf gaan. Alles en iedereen mag omvallen, zolang zij er maar beter van worden. De betogers hebben de opvatting, dat het maar eens afgelopen moet zijn met deze zelfzuchtigheid of ook aan te duiden als egoïsme. In het Westen lijkt het einde van het ongebreidelde kapitalisme in aantocht, mede door de zelfzuchtige houding van veel leidingevenden in ondernemingen. Ik zeg bewust geen “ondernemers”, want deze mensen hebben niet een eigen bedrijf, maar hebben macht bereikt via het bedrijf waar zij zijn opgeklommen. Dit hoeft niet alleen te gebeuren door hun geweldige prestaties, maar kan ook door het -soms scrupuleus – nastreven van een eigen carrière.
In navolging van deze topmanagers zien wij bedrijven deze houding ook aannemen. Om een voorbeeld te noemen. Grote supermarktconcerns laten geen ruimte meer voor kleinere gespecialiseerde winkels in hun omgeving. Eerst komt de groente-afdeling, daarna de vleeswaren en het vlees (exit slager), dan komt de drankenafdeling (exit wijnhandelaar en slijter), dan gaan ze ook non-food artikelen verkopen en als dat nog niet voldoende is, worden kleding, tv’s en vele andere artikelen aangeboden. De Halal winkels worden het volgende slachtoffer. De burgers klagen dat gezellig winkelen niet meer mogelijk is, omdat de kleine winkeltjes met service verdwijnen. Een goede wijze van samenleven tussen grote concerns en kleine ondernemers wordt vergeten door de “schrokops”. Uiteindelijk worden de grote supermarkten er ook niet beter van en zullen zij het einde van hun levenscyclus sneller zien naderen, dan iedereen zich had voorgesteld.

Een symbiotische samenleving, waarvan iedereen beter wordt, is al lang uit het oog verloren. Niet alleen door de grote bedrijven, niet alleen door de egocentrische topmanagers (bonussen) en maar ook door de profiteurs en oplichters in deze maatschappij, die bewust aan de zijkant staan en zich laten onderhouden door of ten koste van de samenleving. Door mutualisme als uitgangspunt toe te passen hoeven we niet allemaal gelijk te worden, we kunnen wel zodanig bijdragen aan de samenleving, dat we er allemaal beter van worden. (wordt vervolgd)

Het samenvoegen van de provincies Flevoland, Utrecht en Noord Holland (FUN?), zoals het kabinet nu gaat voorstellen zal niet leiden tot een ontwarring van de bestuurlijke kluwen. De enige mogelijkheid om een krachtiger bestuur te krijgen is om de gemeenten in de oude provincies op te schalen. Flevoland is overzichtelijk met zes gemeenten en kent bestuurskracht, dat kun je niet zeggen van Noord Holland. We kennen de daadkracht van de provincie Noord Holland, zie bijvoorbeeld in ‘t Gooi. Nog steeds bestaan daar de gemeenten, zoals die honderd jaar geleden ook bestonden. Als je door Bussum loopt ben je zonder het te weten ineens in Naarden, hetzelfde geldt voor Blaricum, Laren en Huizen. Als daar een busbaan moet komen, praat men er veertig jaar over en komt men nog niet tot resultaat, omdat de provincie niets afdwingt.
De bestuurlijke kluwen wordt niet veroorzaakt door het feit dat er drie provincies bestaan, maar doordat er geen bestuurskracht is en dat geldt met name voor Noord Holland. Om dan de oplossing te zoeken in andere structuren is al te vaak een verkeerde aanpak gebleken. Zorg eerst dat het echte probleem aangepakt wordt en kijk dan of je de structuur moet aanpassen.
Een provincie Midden Nederland, door Flevoland, Utrecht en Gooi en Vechtstreek samen te voegen zal meer synergie doen ontstaan, zeker als dat door samenwerking van onder af tot stand komt.

We worden allemaal ouder en dat geldt ook voor de koninklijke familie. Vroeger kon men nog uit de koetsen stappen via de trap aan de koets, maar tegenwoordig zijn er mooie zwarte trappetjes getimmerd die voor de koets worden neergezet. Hierdoor is uitstappen uit de koets geen probleem voor Hare Majesteit en haar familie inclusief Maxima met haar Borsalino Gaucho hoed op (kennelijk met een knipoog naar Argentinië). Het trappetje is niet op deze foto te zien, maar kijk maar naar de herhaling op de TV.
Een troonrede van de Koningin, die er niet om loog. We zitten economisch en op meer terreinen in de problemen. We zullen de tering naar de nering moeten zetten en zullen niet meer van onze schulden kunnen leven. We zullen de schulden fors moeten terugbrengen en dat kan alleen maar door te bezuinigen of meer lasten op te leggen. Daarbij moet je natuurlijk enorm uitkijken dat niet de consumptie en investeringen zo sterk dalen dat je in een neerwaartse spiraal terecht komt. Helaas zijn de extra schulden ontstaan door de bankencrisis en de crisis rond de Euro door de Griekse tekorten. Terugverdienen van deze uitgaven is nauwelijks mogelijk. Ik zie liever schulden door investeringen van de overheid, waardoor de samenleving profiteert van deze investeringen en de economie hiermee gestimuleerd wordt. Ik denk dan bijvoorbeeld aan infrastructuur, research en development (R&D), onderwijs etc. Die investeringen zijn weer een trappetje om hogerop te komen.

Met het afscheid van Andries Greiner en René van Diessen kwam er een eind aan het college, waar ik zelf ook nog deel van heb uitgemaakt. Twee nieuwe gedeputeerden en Anne Bliek en Mark Witteman vormen nu samen met de CdK Leen Verbeek het nieuwe college van GS. Ik wens Jaap Lodders en Jan Nico Appelman dan ook veel succes in de komende periode.
Het afscheid van Andries en René was smaakvol en deed niet onder voor de afscheidsrecepties van andere gedeputeerden. Er waren mooie speeches van René (een terecht pleidooi voor Europa, wardoor we al 66 jaar in vrede leven) en van Andries Greiner (een prima voorbereide speech, die ons deed denken aan de nieuwjaarsspeeches van hem in de tijd dat hij nog voorzitter van de KvK was). De receptie was een mooi moment om de netwerken te onderhouden en belangrijk voor Flevoland, dat in vergelijking met andere provincies nog steeds een beperkt ‘middenveld’ kent. Opvallend vond ik dat Andries Greiner op de radio meldde, dat hij pleitte voor vermindering van de kosten voor zijn afscheid. Van iemand die juist zo sterk het belang van netwerken kent, kan ik mij niet voorstellen, dat hij dit soort ontmoetingsmomenten wil beperken. Gelukkig was alles al georganiseerd en was zijn oproep niet meer dan symbolisch en werden er weer veel contacten op de receptie gelegd.

D’66 geeft in Zuid Holland een stem weg aan de SP en vergeet in Noord Holland een geldige stem op zichzelf uit te brengen. Roger van Boxtel voelde zich onrecht aangedaan en vond dat de regels niet voor hun moesten gelden. Nu heeft de SP dankzij de stem in Zuid Holland een extra zetel (8) in de Eerste Kamer en D’66 één minder dan waarop ze gerekend hadden (5). Overigens hebben de zes PvdA Statenleden in Flevoland maar 4 stemmen aan de eigen partij gegeven en 1 aan de SP en OSF gegeven. Daar waar de VVD werd beschuldigd, hebben de andere partijen minimaal hetzelfde gedaan.
Het wordt tijd dat de niet regerinspartijen nu eens stoppen met klagen en gaan meedoen om ons land te regeren. Er is genoeg te doen. Zorg dat er meerderheden voor je voorstellen komen en ga net als in Denemarken eens profiteren van het feit, dat er een minderheidsregering is. Met het kabinet Balkenende/Bos en de voorgaande kabinetten was er steeds sprake van dichtgetimmerde regeerakkoorden en daar was niemand blij mee. Nu kan er inbreng zijn van iedereen en klaagt de oppositie weer, dat ze zich te weinig gehoord vinden.