ABN AMRO EN DE BALKENENDE NORM

Donderdagavond werd bekend dat de Staten de burgemeester van Purmerend, Leen Verbeek, hebben voorgedragen aan het kabinet om tot commissaris van de koningin te benoemen. Een plezierige gedachte, dat we snel weer een volledig team hebben. Natuurlijk merken alle leden van GS dat we nu met slechts vier mensen de klus moeten klaren en dat is heel hard werken. En het zijn hectische tijden. Niet alleen het ziekenhuis in Lelystad en Emmeloord, maar ook de overige zorg vraagt veel tijd en daarnaast moeten we scherp de afspraken met minister Eurlings bewaken. Dat betreft zowel het nakomen van de afspraken tav de A6-A1-A9 en de N 23, als de voortgang tav Lelystad Airport. Wat het laatste betreft staan binnen zijn eigen ministerie de neuzen, ondanks het Alders rapport, nog absoluut niet in dezelfde richting. Daarnaast blijft het de vraag of de Schiphol groep wel wil investeren, voordat er echt zekerheid is over de ruimte in de lucht voor vliegtuigen, die van LA gebruik willen maken.
We zullen een tijd van recessie tegemoet gaan en de aankoop door het Rijk van ABN-Amro (met een restje FortisBank) en het hele verzekeringsbedrijf is daar duidelijk een voorbode van. Ik denk -alles overwegend – dat het een verstandige stap van het kabinet is geweest om tot aankoop over te gaan. Over de prijs valt natuurlijk wel te discussieren. Maar als je weet dat ABN-Amro veel van het betalingsverkeer in de wereld afhandelt (of zit dat deel nu helemaal bij RBS?) en als je weet dat het oude AMEV naast Domeinen de grootste grondbezitter is van Nederland, dan is voor de stabiliteit van ons land en onze positie in de financiële wereld de aankoop noodzakelijk. Ik vraag mij overigens af of voor deze bank/staatsdeelneming ook de Balkenende norm zal gaan gelden? Dan zullen nog heel wat bankiers van een koude kermis thuiskomen. Het calvinistische vingertje over de salarissen krijgt steeds meer kritiek, ik verwacht dat dit dogma wel weer zal worden losgelaten. Willen we meer zijn, dan een land van gemiddelden, dan zal prestatie ook beloond moeten worden. Dan heb ik het wel over echte prestaties en niet de vriendjespolitiek, die er tot op heden in het bedrijfsleven te vaak heeft plaatsgevonden. Daarvoor is het noodzakelijk, dat het elkaar over en weer gunnen van commissarisen baantjes, wordt voorkomen.