Tijdig opstaan in het hotel, goed ontbijten, want de lunch zal niet voor twee uur mogelijk zijn. Na wat ontmoetingen heb ik om negen uur mijn eerste voorbespreking voor deze dag. Een half uur met mijn secretariaat van de ECOS commissie (Economisch en Sociaal beleid). Christof en Robert (duits en zweeds) hebben alles goed voorbereid en we kunnen snel door de laatste punten. Dan naar de fractiekamer van ALDE (Europese liberalen) om de strategie te bepalen hoe ik een rapporteurschap kan krijgen. Dan de officiële fractiebespreking en dan om 10.30 uur zit ik de bespreking voor met de vier fractievoorzitters (Socialisten, Christen Democraten/Conservatieven, Liberalen en Alliantie van onafhankelijke partijen). Om 11 uur begint de ECOS vergadering, eerst de mededelingen, dan de presentaties van de twee rapporten en daarna de stemming over (mind you!) 68 amendementen op die rapporten. Politiek grote tegenstellingen, met name over de diensten van algemeen belang. Grote druk ligt er op mijn schouders om dit geheel juist en secuur voor te zitten, er zijn veel stemmingen en toch heb ik maar anderhalf uur om het af te handelen. Het lukt en we zijn klokslag twee uur klaar en dat moest ook, want de tolken hebben precies vier uur gewerkt en dat is hun maximum. Dan hebben ze anderhalf uur rust nodig.
Ik ga snel naar de lunch met Zuidamerikaanse volksvertegenwoordigers en spreek hen namens het CvdR toe. Dat wordt keurig vanuit het Engels in het Spaans vertaald. Een sandwich van het buffet gepakt, want ik moet plotseling Eurocommissaris Almunia ontvangen, omdat Luc van den Brande, vice voorzitter van het CvdR nog in het verkeer vastzit. Dat is om kwart voor drie en we gaan direct door naar de persconferentie, die ik (voor mij onverwacht) mag openen. Ik wijs op de invloed van de regio’s op het stabiliteitspact en prompt vragen de journalisten hoe dat in Italië zit (dat is daar juist een hot item door de downrating van Italië bij Standard & Poor’s). 
Almunia geeft antwoord en drie uur later blijkt dat de krantenkop in Italië te zijn. Om half vier begint de gestructureerde dialoog met de Eurocommissaris en daar voer ik het woord namens het CvdR en Wim Deetman (burgemeester van Den Haag) doet dat namens de CEMR. zie http://www.cor.europa.eu/nl/index.htm
Om half zes klaar en dan bespreking van de zaken die gedaan moeten worden voor mijn rapporteurschap, dat ik toegewezen heb gekregen. Het gaat over de financiering van het Midden en Kleinbedrijf in Europa en dan met name gericht op innovatie. Als oud bankier heb ik hier uiteraard verstand van en zie tot mijn grote positieve verbazing, dat Sidony en Marcus al heel veel werk die middag hebben verzet om een vliegende start te kunnen maken. Ik geef de richting aan die ik voor ogen heb en geef namen van mensen en organisaties, die zeker nog gehoord moeten worden in de komende week. Over een week moet er namelijk al een outline liggen om te kunnen bespreken in de commissie in december. Weinig tijd, maar dat komt door alle vertalingen die gemaakt moeten worden en daar heeft men ook drie weken voor nodig.
Om half zeven voel ik mij als een uitgeperste citroen. Snel wat gegeten met Robert (chauffeur) in Le Zinneke en dan naar huis, want morgen is de campagne dag van de VVD in Apeldoorn en daar wil ik bij zijn.
