GELEGENHEIDSWETGEVING

Er gebeurt in dit land weinig aan opbouwende discussie over het aanpakken van de echte problemen. Incidenten worden breed uitgemeten, structurele problemen worden niet aangepakt en worden ook niet naar voren gebracht. De regering is in het Catshuis niet betrokken bij de onderhandelingen over Akkoord II. Van de oppositie kunnen we ook niets verwachten, omdat zij ook ernstig verdeeld zijn. Dus het enige wat ons uit Den Haag bereikt is incidentenpolitiek. Vragen worden gesteld over individuele gevallen en toepassing van wetten, terwijl die wetten juist duidelijk moesten zijn, zeker voor de leden van de Tweede Kamer. Zij maken de wetten, maar die zitten zo slecht in elkaar, dat de rechter uiteindelijk daar maar een interpretatie aan moet geven. Omdat één geval niet in die wetgeving past, wordt er door de Kamer gediscussieerd over aanpassing van de wet. Als de Volkskrant een onzin bericht schrijft, dan is dat voor de Kamer weer reden om daar een dag over te praten. Zelfs de SP werd dit te bar en zij wensten niet aan dit Haagse gedoe mee te doen.
Er rest mij slechts één appèl aan de regering en de Tweede Kamer: “ga eens aan het werk, dat van u verlangd wordt en dat is dit land besturen”.