EURO NON DURO

Zo hard als we dachten dat de Euro zou zijn is deze niet. De systeemfouten aan het begin begaan, omdat we in Europa niet de macht uit handen wilden geven, breken ons nu op. Als de Grieken nog lang doorgaan met staken en zich niet willen conformeren aan de eisen van de steun-verlenende landen, dan zal het moment komen, dat de parlementen de overeenkomst niet ratificeren en dan is de steun aan Griekenland geen feit. Of dan de conclusie zal zijn dat zwakke landen uit de monetaire unie gezet kunnen worden is nog niet duidelijk.
We lopen nu aan tegen het mentaliteitsverschil tussen de zuidelijke en de noordelijke landen van de EU. In Italië, Griekenland en in mindere mate Spanje liep de beheersbaarheid van de economie eens in de zoveel jaar uit de klauwen. De oplossing was dan altijd: DEVALUATIE. Nu men is opgenomen in de Euro kan dat niet meer. Luisteren naar de regels voor een sterke munt doet men in deze landen niet. Daardoor zitten Duitsland, Nederland en Oostenrijk en in mindere mate Frankrijk met de gebakken peren. Hun munteenheid, diezelfde Euro dus, wordt meegezogen door de zwaksten. Maar laten we niet vergeten dat een lagere waarde van de Euro ook voordelen heeft. De export wordt goedkoper en dat kan de economie weer stimuleren. Ten opzichte van de US dollar is de Euro in de afgelopen tien jaar bijna twee keer zoveel waard geworden, dus enige relativiteit past ons ook.
De speculanten ruiken bloed en de jongens van de merchant banks zien weer hoge bonussen in het verschiet. Dat zij aan dit soort leed dik verdienen, is naar mijn idee toch wel een gotspe. Laat President Obama die merchant bankers eerst maar verplichten die miljarden bonussen te beleggen in noodlijdende hypotheekbanken als Fannie Mae of Freddie Mac en als het daar dan eindelijk goed mee gaat, dan kunnen ze hun geld pas cashen. Dat kun je maatschappelijk verantwoord beleggen noemen, want zij hebben veel geld verdiend aan het samenstellen van die pakketten slechte hypotheken.