DE WEEK VAN RITA, GEERT EN JP

Landelijk was de politiek in rep en roer. Ik vond het allemaal een beetje amateuristisch en het heen en weer schreeuwen tussen JP en Wilders droeg niet bij aan het aanzien van de politiek. Het feest van Rita was groot, maar trok mij niet. Het probleem met zo’n beweging is dat je geen der andere kandidaten kent en je je afvraagt of zij straks naar de pijpen van hun financiers moeten dansen?
Zaterdag had ik met de bestuurdersvereniging van de VVD een bijeenkomst in Utrecht. Het werd gehouden in de Driehoek, een fantastisch mooi gerenoveerd kerkgebouw. Ik heb weinig kerkjes in Nederland gezien die zo mooi beschilderd zijn. Er werd een vlammend betoog gehouden door architecte Marlies Rohmer over hoe we weer meer op straat en om het huis samen kunnen doen. We leven allemaal achter een facade en ontmoeten onze buren bijna niet meer (ik natuurlijk wel, zal iedereen zeggen). Zoek haar naam maar eens op en zie wat haar filosofie is. Mij sprak het erg aan. Door hier in Utrecht te zijn kon ik zelf helaas niet meedoen aan de actie in mijn wijk onder het motto: “Houd Filmwijk schoon”.
Mijn week bestond uit vele bekende ontmoetingen, die passen in de rijdende trein van projecten. Heel aardig was het dat we onze oud-collega gedeputeerden hadden uitgenodigd. De meesten zijn al langere tijd weg, maar zijn nog altijd onze ambassadeurs en hebben Flevoland in hun hart gesloten. Daarom had ik het initiatief genomen hen eens bij te praten en een hap met zijn allen te eten. Een zeer geslaagde bijeenkomst vond iedereen.